1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
7201
Okunma

Gece Ay’ın kollarında uyuklar
Unutur yorgunluğunu gündüzden kalan
Uzanınca atlas yatağına kızgın bedeni
Başlar Ay’ın okşaması ardından...
Bir gelindir tazelenen her gece
Yer, içer, serinler aydınlığından.
Üşüyen sularda yüzer, sevişir
Gecesinde denizin, onunla dirileşir
Sabah şuhluğunu Ay’dan alır Güneş
Şefkati, ılık soluyuşu bundandır;
O yatarken sere serpe yayılıp
Sevdâlısı uyumadığındandır!