3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1095
Okunma
En basit şey, bir başka şey olurdu
Bütün parçalar o dem yerini bulurdu
Duruyduk biz, bizimle mes’uttu dünya
Her pencereden rehâvî sesler duyulurdu
Çok hayâle açıktık, özgür gençlerdik
Görülen cümle düşler hayra yorulurdu
İki dünya vardı yalnız: sen bir de ben
Birbirimizdeki güzelliğe doyulurdu
Ne sen, ne ben yükseltirdik sesimizi
Sükûn yasasına aşkın, koşulsuz uyulurdu
Nankörlüğün yeri yoktu vefasızlığın adı
Eğrilmiş her niyetin hesabı sorulurdu
Artık ne bilen ne duyan var burda beni
Belki gelsen bütün eğriler doğrulurdu
5.0
100% (1)
Cevap Yaz