UYANSIN ALEME NİZAM VERENLER

Dağları eriten ateşim var ya,
Yakarım Altay’dan, görür Himalya.
Seslenin, dağlarda yatan dağlara,

Uyansın aleme nizam verenler,
Kutlu hedeflere yay gerdirenler.

Bu dünya örsüne ben çekiç vurdum,
Vura , vura demirleri yoğurdum,
Çıkan kıvılcımdan devletler kurdum.

Uyansın aleme nizam verenler,
Nevruz ateşinde devran sürenler.

Üç cemre havaya, suya, toprağa,
Çözülecek bahtımdaki kırağa,
Başlasın seherler bahar kokmaya,

Uyansın aleme nizam verenler,
Burcu, burcu nevruzları derenler.

Çıkıp gelsin şu karşıki dağlardan,
Meyve yüklü bahçelerden bağlardan,
Tarihime taç yaptığım çağlardan,

Uyansın aleme nizam verenler,
Nevruz sıcağında çağ döndürenler.

Kıştan yaza çıktığımın müjdesi,
Uyumaktan bıktığımın müjdesi,
Kem talihi yıktığımın müjdesi,

Uyansın aleme nizam verenler,
Nevruz günü dirilişi görenler.

Tarihe saklanmış bir roman gibi,
Yüce dağ başında boz duman gibi,
Üç yüz yıl uyuyan yedi can gibi,

Uyansın aleme nizam verenler,
Nevruzun sırında Hakk’a erenler,

Nevruz yeni bahar, yeni umuttur.
Rahmeti getiren yüklü buluttur.
Tertemiz sayfadır beyaz kağıttır.

Uyansın aleme nizam verenler,
Umut, umut nevbahara girenler.

Nevruzda milletim dirilmelidir,
Zalimin hesabı görülmelidir,
Zülüm yere yeksan serilmelidir,

Uyansın aleme nizam verenler,
Nevruzun örsünde defter dürenler.

Osman ARSLAN
( GAMLIOĞLU )