VAKİT ÇOK GEÇ OLMADAN
Vakit çok geç olmadan ıslan yağmur altında iliklerine kadar
Vakit çok geç olmadan dondurma ye çocuklar gibi millet ne der diye umursamadan,
Vakit çok geç olmadan kapıda vedalaşırken sarıl karına konu komşuyu umursamadan içine çekercesine,
Vakit çok geç olmadan çocuğuna seni seviyorum aslan oğlum diyerek koş ve kucakla ay bu adam deli diyen karına aldırmadan hem de,
Vakit çok geç olmadan bir ölünün gömülesine sen de yardım et irikilirim mirkilirim hezeyanları engel olmasın sana,
Vakit çok geç olmadan bir hastanede lösemili çocukları ziyaret et ellerinden tut dolaş merak etme hastalık kapmasın,
Vakit çok geç olmadan cebindeki tüm parayı sadece bozuklukları falanda değil hepsini karşına çıkan birine ver öyle kimi arayayım kimin ihtiyacı var diye düşünmeden ( herkesin ihtiyacı vardır zaten)
Vakit çok geç olmadan doğumevinin yeni doğan ünitesine git , yasak dediklerinde bir yalan uydur ve camdan seyret kıpırdanan minicik elleri, minicik ayakları ,
Vakit çok geç olmadan yaşan en yaşlı kişiyi bul akrabanda yaşlı kişi kalmadıysa huzur evlerini dolaş çizgi çizgi dilimlenmiş yüzlere iyi bak , şerha şerha damarlanmış elleri sıkı tut sen o yaşa belki hiç varmayacaksın.
Vakit çok geç olmadan okuduğun ilk okulu- orta okulu- liseyi devam ettiysen üniversiteyi gez , sınıfın duruyorsa sınıfına gir bir resim çektir yıllar sonra aynı ağacın altında
Vakit çok geç olmadan unutamadığın anlardan birini seç mesela uzun saçlıda çay içmiştin ya da sabah dörte bir işkembe kaşıklamıştın soğuk bir zemheri ayında ve tekrar yaşa aynı anları aynı adam olmadığına hayıflansan da
Vakit çok geç olmadan bir parkta kaydıraktan kay salıncağa bin görevlinin uyarılarını umursuyormuş gibi yap ama o gittiğinde yeniden salıncakta sallan
Vakit çok geç olmadan uçurtma uçur işin gücün yokmuş gibi hem de tepedeki diğer uçurtma uçuran çocuklarla yarışa tutuş
Vakit çok geç olmadan vapura bin , martıları selamla , kollarını milletin deli bakışlarına aldırmadan iki yana aç boş ver ne Titaniktesin ne de Roz var yanında olmayıversin
Vakit çok geç olmadan erken camiye git en kuytu köşeye kıvrıl gelen cemaati bir bir incele şu yaşlı sandalyede namaz kılacak uzun süredir eklemlerinden şikayetçi , şu adam daima müezzine yakın saf tutar birinden daha çok sevap olduğunu duyduğundan beri , şu ihtiyar torunu ile geldiyse çocukları gelmiştir huzurla eda eder namazı, şu hep en arkada ilk çıkan olmak ister daima telaşlı daima bir yerlere yetişme endişesi daima bir sonraki kareyi yakalama kaygısı daima kokuşturma içinde içinde hep bir eksik yan kaldığını vehmeder
Vakit çok geç olmadan çıplak ayakla kumsalda yürü arada taş sektir , hadi yaa işin gücün yok mu geç kaldık diyen adama kulak asma,
Vakit çok geç olmadan ….
Ama oluyor işte her şey için geç , her şey için uzak , her şey için namüsait bir durumdayız değil mi? Kabullenmeliyiz değil mi tıpkı ölümü kabullendiğimiz gibi , başka çaremiz yok dimi ne gelirki elden
Ben dünyaya yeniden gelmekten ikinci bir hayattan ya da bütün negatif unsur ve durumların yok sayılması gibi gerçek dışı beyanlardan bahsetmiyorum.
Ya sen en iyisi zifiri karanlık bir oda bul , çok sessiz, uzanacak bir şilte, sadece nefes alıp vermeni dinle seni psikopat görseler bile sessizliğin ne çok sesi olduğunu farketmeye çalış karanlığın ne kadar çok renk sakladığını görmeye çalış ,
Belki de kendi içinde bir başka sen farkedecek keşfedeceksin.
Son kez vakit çok geç olmadan yaşadıklarının hiçbirini hak etmediğini düşünsen de bütün yaşadıklarının seni sen yapan etkilerden başka bir şey olmadığını düşün işte bak o zaman gerçek bir paradigma değişikliği yaşayacaksın.
Mutsuz olmanın çok kolay olduğu bir zamanda mutluluk için savaş vermeye çalış ve bırakma kendini pes etme yapabiliyorsan yenilgilerinden bir zafer yarat kendine.
Bak yazıyı okumaya başladığın anda bile değilsin.
YANİ ZAMAN İSTESEKTE İSTEMESEKTE AKIYOR…..