gece masalları

I
bir çelimsiz kadın
ki çoğumuzdan
çoğumuzdan delikanlı
itirazını saklar memesinin altında

geceleri
yıldızları göz yaşlarıyla yıkar
kesitaşıdır geceleri
sonra kocası gelir aklına
soluna uzanır
kırar dizlerini
ve iki koluyla korur
çocuklarından saklayamadığı yüzünü

II
bir ahmed arif şiirinde
akşam erken iner mapushaneye
düşünce suçluları
uykular gazete kağıdına sarılı

mum alevinde
kıpırdayan gölgeler arasında
bir tartışma çıkar
verilmeyen mektuplar için
ve nihai karar
ölüm orucu

-elbet bir bildiği var
bu çocukların

III
ay ışığı
umut taciri
cama sokulur
helalsiz bir öksürük
ihtimal bekler
ihtimal sever
ve ihtimal saklar
boş bir ilaç kutusunda

IV
dağların en soğuk
en huysuz koynunda
ateşi karıştırır çoban
köz ile dal arasıdır hasreti
uzun samsun ile çatlak dudak arası

bir ekmek taşır heybesinde
bir de yaşar kemal
teneke

sırtından vurulmuş gibi
balçığa saplanır kepenek
uykusu ağır
ve sızar kalır
çatışma yorgunu
kızılcık değneği

V
on altı yaşında
zeliha nın özlemi
boş mermi kovanı

VI
kucaklayıp
geri getirelim derken güneşi
yalnız kalır
bileyli yürek
ortasında savaşın

sonrası malum
sonrası yargısız infaz

ancak o aydınlık delisi
çok yaşamaz
tek bir damla bile
ışık sızdıran yeri yoktur
zindanın

VII
açlık ayazla bir olunca
bir çocuğun daha canını alır
ve artık bir başka çocuğundur
kanlı battaniye

bu saatlerde
cansız hafif bedenleri
karnında saklar siyah

bu sokaklarda
taze ölümü
yalnız
çıplak köpekler koklar