1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
983
Okunma
aslında hepinizden çocuktum
siz gülmeyi alfabeden sökerken
ben susanların asıldığı dar’ağaçlarından elma koparıyordum
kibrit çöpüyle cehennem yaratan oyunlarım vardı
saklambaç oynarken "kendimi" en son ben buluyordum
aslında hepinizden çocuktum
karanlık "soteler’de" resmettiğim kız suretleri vardı
ben güneş doğduğunda/her birine ayrı gülümsüyordum
ölüm’ün zulasında tebessüm edenlerin gönlündeki dost’tum
büyüdüğümde "beni" kırmak için yasa dışı oyunlar inşa ettiler
kafama çevrilen hiç bir namlu’da teslim olmuyordum
belki’de onlar kaybettiler
ve ben "ben" oldukça oyunlarını bozdum
aslında hepinizden çocuktum
beni "yalnızlığın " sisli kasımlarında yitirdiler
ben yadigar bardağıma bir "sensiz" çay daha doldurdum
siz "aynı" kalıp’ta evrim geçirdikçe
ben kendi mutasyonumda "öteki" oldum
Gökhan Gök
5.0
100% (2)
