Bak sevgili seni istiyorum düşlerimde ve geleceğimde.
Aç gözlerini beni oku ve yüreğimin sesini iyi dinle.
Yanlızlığımı haykırmıyorum bu gecemde
Kalbimin sesini dinliyorum sadece, desemde,
Sen ahval bakışlarımın mucidi,
Çalınan mutluluklarımın dünden kalan borcu,
Alacaklı çıktığın geleceğimin tek sebebi.

Kaderimin, yaşanmışlık kıyısına düşürdüğü gölgenin altındayım.
Eziliyorum, büzülüyorum, kanıyorum...
Ayaklarımla ezip geçtiğim onuruma bakıyorum da,
Gerçekten de bitmişim, bitirmişim.
Kendimi düşüncelerime suçüstü buluyorum aklıma geldiğinde...
Bak bu gün bir kapı daha çaldım, yine yoktun.
Doluyorum gözlerime sonra yokluğunun beş harfiyle "ÖZLEM".
Akıyorum sonra sağnak, bardaktan boşalırcasına ama,
Geçmişimin misafiri yüreğimden kalkmıyor...

Kaçıncı terkedişim kendimi, kaçıncı kaçışım benliğimden.
Ama yine yakalayan benliğimdeki, kalbimdeki kovamadığım,
Kovsamda hiç gitmeyen sen, bıktım desemde,
Beni o kadar sahiplenmişsinki bende, benimle bile paylaşmıyorsun...
Kalbimi bana hediye eder misin?
Ne senden gidebiliyorum, ne de benden gidiyorsun.
Ben bu canda emanetçiyim bilirdim de,
Sen de beni emanetçi bildin sevgin emanet kaldı.
En kötüsü kalbimde sen emanet kaldın.

Kendime avuntularımın seline bıraktım yine...
Ama! Avutmadı fersah fersah derinlikteki kalbimi.
Avutmadı beni, süzdü içten içten bendeki seni

Biliyor musun sevgili, bir lokma sözcük tıkandı boğazıma,
Yutkundukça tıkandı, düğümlendi dilimde.
Bir yudum su istedikçe, sen suskunluğunu iç dedin.
Sen suskunluğunda boğul demeye getirdin
Oysa sevgili zaten ben her gün boğuluyorum
Suskunluğumun okyanusuna atılıyorum, boğuluyorum.

"Sen gözlerime yasak kılınan,
Kalbimdeki bağı koparılmış,
Gelemeyeyim diye prangalara vurulmuş,
Sahip olamadığım tek somut gerçeğimsin".