Sarhoş olmuşum artık, aşkının ayyaşlığındayım.
Gecenin karanlığında seni aramaktayım.
Sel gibi hızlı geçen örümün çölünde seni susuyorum.
Acıkıyorum, düşüncelerimi seninle doyuruyorum.
Doyurdukça da kendimi yiyor bitiriyorum.

Giderken her şeyini istemiştin benden.
Anılarını valize koymayı unutmuşum kusura bakma.
Ama şimdi düşündümde anılarını da verseydim keşeke.
Birkaç görünen eşya kalsaydı da anılarını da doldursaydım...
Nereden bilebilirdim bu güzel günlerin musallatlığını...
Nereden bilebilirdim hücrelerime kadar seni acıyacağımı?
Nereden bilebilirdim sancılarla dolu gülüşlerimin sahibi olacağını...
Şimdi sensiz yaşayamıyorum diyorum ya, anıların hiç terketmiyorki!
Ondandır bensizliğim. Ondandır beni görmeyişim.

Ben sendeyim ya, beni sana kavuştursana şimdi.
Benliğimi de bulayım sen de.

O kıvırcık saçlarında dolaşmayı ÖZLE(M)di ellerim
İsmini yüzüne söylemeyi ÖZLE(M)di dilim.
Gözlerine bakmayı ÖZLE(M)di gözlerim
Bir seni ÖZLEMekten kahroldu düşüncelerim.
Bir sensizlikten mahvoldu hayallerim.
Kilitlediğim dolapta, anahtarını aldığın dolapta
Kilitli kaldı hayallerim işte.

Şimdilerde yangınlarda mı; yoksa donmaktamıyım çözemedim.
Bir bakmışım ciğerim kanıyor, canım yanıyor.
Ben vücudumun soğuduğunu hissediyorum.
Bir bakmışsın senli düşler yoğunlaşıyor donuyor,
Ruhum yanıyor, kalbim yanıyor...
Bir bakmışsın güneş ısıtıyor bedenimi,
Ama üşüyor avuçlarım işte.

Bir de yaşıyor muyum; yoksa ölü müyüm?
Ya da,
Yaşayan bir ölü müyüm?
Var mıyım, yok muyum?
Yalnızlığına sarılıp uyumak,
Biçilmiş kaftansa bana,
Yaşasam ne, yaşamasam ne...
Gelmeyeceksen göz yaşı neye yarar?
Ağlasam da boş ağlamasam da.
Giden gelmeyecekse,
Hoş şeyleri heybene koysan da boş koymasan da...
Hayat koymuşsa bir insana
Kapatmışsa,
Kırmışsa kalemini tüm mutlulukların,
Üzülsen de boş üzülmesen de...
Sevmeyecekse bir insan seni,
SEVMEK GERÇEKTEN DE BOŞ.