Hocam şiir biraz hüzünlü.
Palyaçolar ağlasa bile hep güler, güldürürlar.
Yaşam palyaço misali...

Sevgiler...

Palyaçolarda evet ağlar, acaba niye ağlarlar soran varmı ..??

kutlarım üstad harika bir şiir yüreğinize sağlık saygılar selamlar...

Tam da palyoçonun dediği gibi ağlayamadığımdan gülüyorum!

tebrikler

Öylesine bencil ,öylesine çıkarcı olduk ki ustam kalp kırmayı meziyet sandık.İnsanlığın değer yitirdiği,insan kalabilenlerin bir elin parmakları kadar bile kalmadığı bir dönemdeyiz..Kalbi kırmak ne kadar kolayda yeniden onarmak öylesine zor ki..Güzel şiirini gönülden kutlarım.Sevgi,saygı ve selamlarımla..EMA

herkesin bir rolu var oynamaya devam.yüreğin dert görmesin

Hepimiz birer role bürünmüş,o rolü oynuyoruz vesselam.
Kalemine sağlık.
Selam ve saygılarımla.

hocam kim kimin derdini soruyorki sorupta çare oluyor malesef kendi derdimizi bitirip neşemize bakmanın çabası içine düşmüşüz derdim yoksa kimseninde derdi olmaz mantığıyla hareket ediyoruz çok güzel bir konuya değinmişsiniz anlamlı ve manidardı kutlarım değerli kaleminizi varsa tırnağın başın kaşı yoksa uğun uğun dur medet umma herkesten hayatın kanunu budur saygılarımla selamlar

Sami hocam bizim toplumumuzun en büyük hastalığı önyargı ve ben bilirim meselesi.
İlk gördüğümüzle yargılarız insanları ve gerçekleri ne duymak ne de öğrenmek isteriz.
Daim olsun duyarlı kaleminiz.
Tebrik ederim.
Sağlıcakla.

AĞLAYAN PALYAÇO

Herkes düşlerimi hep şerre yordu.
Hatırın kalmasın haydi sen de yor.
Herkes bir şeylerin hesabın sordu.
Sen de geri kalma, haydi sen de sor.

Hiç kimse demedi ’Vardır bir kalbi’
Ettiler alemin uyuz bir kelbi.
Boşuna gönderme mahkeme celbi.
Tak bir tasma sen de zindanlara sür.

Hiç kimse demedi ’Vardır bir derdi’
Kimi hep kınadı, kimisi yerdi.
Ne hesabım varsa ortaya serdi.
Sen de geri durma defterimi dür.

Dönerken dünyanın o zalim çarkı.
Kimsenin kimseden yok iken farkı.
İçinde olmasın en küçük korku.
Kalp dediğin nedir, haydi sen de kır.

Ocağım yanmasın su dök de söndür.
Kaldırdığın eli korkmadan indir.
Lakin önce şöyle Kıble’ye döndür.
Boynum kıldan ince haydi sen de vur.



Bu güzel dizeleri yazan usta kalemi,Ayakta alkışlıyorum
Kalemine yüreğine sağlık üstad........
Kalemin susmasın
__________________________________Saygılar

Sami Hocam, bu şiirin kurgu olduğunu temenni ediyorum çünkü yorum yazamayacak kadar içim acıdı.

Bir kalbi kırmaktan daha kötü ne olabilir ki, üstelik kimsenin kimseden üstünlüğü yok iken :(

saygılar

ağlayan palyaço düşündürdü bu kez...

hepimizin bir yanı yılan dolu hocam :(

kutluyorum...

saygılar yüreğinize...

Sessizliğe biriken sitem... Yüreğinize sağlık hocam...

Dönerken dünyanın o zalim çarkı.
Kimsenin kimseden yok iken farkı.
İçinde olmasın en küçük korku.
Kalp dediğin nedir, haydi sen de kır.



//Hayat öyle oyunlar oynuyor ki,nereye tutunsam düşüyorum.
Tam bir palyaçonu dediği gibi,ağlayamadığımdan gülüyorum.
PAUL AUSTER//


//Öyle güzel gülmelisin ki insanlar seni ağlatmaya utanmalı.
G.MARGUEZ//


//Biz, çok güldüğümüzde daha gülerken ağlayacağımızı düşünüp
suratını asan insanlarız. ECE TEMELKURAN//


//Gülmek her zaman mutlu olmak için değildir.Bazen öyle gülmeler
vardır ki;en büyük acıları gizlemek içindir.//



İçin ağlasa da kim duyar sesini.Kim anlar dışarıdan olup biteni.
İnsan ancak kendi hayatını kendi içinde yaşar.Hepimiz birer
palyaço gibi oyuncuyuz ve bu oyunda palyaço gibi gülümsüyoruz ki,
hiç kimse dünya da en çok gözyaşı dökenlerden,neşesi az olanlardan
biri olduğumuzu tahmin etmesin diye...Düşündürüp yorum yazdıran
şiirinizi kutluyorum.Saygı ve selamlarımla.

ne diyeyim---- kıbleye dönen tam inançlı yüzün kalp kırması mümkün müdür---- nayn efendim nayn----söz konusu aşk olursa------garanti veremem------kıskançlık devrede

yinede yelkenleri fazla indirme derim-----rüzgarda yelken gerek----kalemin daim olsun güzel abim-----

Palyoço hep alıştırdı bizi gülmeye,
İçi kan ağlasa bile.
ağlarken görsek ne güzel rol yapıyor.
Gerçek sanatçıymış be..
Kabahat şimdi biz de mi,
Güldürücü sectirmişken kendini...

Tebrik ederim hocam saygılarımla.

Bilinen bir şey var ki ne kadar gülümseyen yüz varsa,yüreği ağlayanlardır .Dışa vurmasalar da her kahkaha ,her tebessüm bir gözyaşı incitmemek için incinenler onlar. Doğru mudur elbette yanlış ama siz buna karakterim bu ve ya hayata karşı ben de palyaço olmalıyım diyorsanız, kazanmak için kaybedenlerdensiniz .Yaşamdan zevk almadıktan sonra sahte tebessüm kişinin üzerinde ağır bir küfedir gerek yok onun hamallığını yapmaya .Biz bize değer verirsek karşıkiler de bize değer verir hayat paylaşıldıkça güzeldir.Toplumsal mesaj içerikli şiirleri oldum olası seviyorum teşekkürler hocam

saygı ve selamımla.

Melda tarafından 1/22/2014 8:33:01 AM zamanında düzenlenmiştir.

Dönerken dünyanın o zalim çarkı.
Kimsenin kimsenden yok iken farkı.
İçinde olmasın en küçük korku.
Kalp dediğin nedir, haydi sen de kır.

belkide en kolay yapabildiğimiz düşünmeden pervasızca...

manidar ve yürekliydi şiir yürekten kutlarım şar saygımla...

yine güzeldi dizeleriniz
saygılar bıraktım sayfanıza gönül dolusu

Ne yazık ki acı ama gerçek... Palyaço hep ağlamakta aslında bize güler gözükse bile.
Biz hep hata, kusur aramaktan karşımızdakinin de insan olduğunu unuttuk.
Hep ben doğruyum hastalığı bulaştıktan sonra elbette karşıdakilerin
doğru olmadıklarına hükmedecektik ki öylede yaptık, yapıyoruz...

Selam ve saygılarımla Kutlarım.

kutlarım bu güzel şiirinizi Sami bey hocam tebrikler..

selamlar saygılar..

Muhteşem!...Saygıyla...