cigarayı bıraktım diye yalan söyledim
hala sarıyorum memleket manzalarında seyre dalıp çarşafı
intihar yürüyüşleri yaparken bir halk
öyle içten çekiyorumki dumanında cefamı
rakı şişesinde okyanus yutar seni yokolursun
votkanın dibinde öğren boğulmamayı
belki mutluluğu bir veda’nın ilminde bulursun
bırak bir çocuk gibi ağlamayı
sana verdiğim sözleri tutamam/gücüm yok
zaten paramda yok/sıkma artık canımı
bana yaptığın hiç bir yemeğin tuzu yok
dua et senin tadın sevabına çekiyorum tüm kahrı
sen kahkahayı hak ediyorsun Kadın
çekme artık yamalı silüetiyle aksileşen bu adamı
pencere’yi aç şimdi/güneş doldur karanlık yatağımıza
belki bir gelen olur/takdir eder aydınlığımızı
ya’da git Kadın/sana şiirler yazacağım git
başım ağrıyor zaten/sevişme sonra tebessüm ederek hata’mı ettik
git Kadın/vakit geç olmadan git
galiba bu aşk’ın sonuna geldik

Gökhan Gök