34
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
4290
Okunma

doğrunun emrindeyim ruhsat almadan gitmem
pak suda yunsun canı kalp arınmadan dönmem
özü çökmüş içime aşktan yanmadan sönmem
aklıma gelince hak gönlüm fenalaşıyor
yürekten hissedince izim yoldan şaşıyor
bir alime sormuşlar o cahil nedir diye
yoluna hak çıkınca görmez gözleri bile
hakkı tanımaz ona cıncık boncuk hediye
vuslatı düşününce kalbim helalleşiyor
onu bir andığım da aşkla meşk hâlleşiyor
ona hep hastayım ben tabibin işi zordur
eyer bir an anmasam içime çöken kordur
nazlı bir narin durum sevmezsem gel de öldür
kanlı gözüm yaş taşır bendi yıkıp taşıyor
ismini andığım anda beynim de şol ışıyor
senden gayri tanımam dünya alem hep bilir
bir nefessin aldığım alem senle dirilir
kaşla gözün arası gönle fidan dikilir
aklıma düşünce hak gönlüm ferahlaşıyor
kederli yüreğim de öz varlığı taşıyor
affeder mi bilmem ki severmiş gibi güya
aklım çıkıp gidiyor gönlü verdim o hu-ya
atı alan gitti de sade ben kaldım yaya
hayattan ferman kapan derhal uzaklaşıyor
vakit tamam yolun seç kul öze ulaşıyor…
(20.01.2014) AZAP…
5.0
100% (37)