DÜŞÜN HELE EY İNSAN-Eylül-2012

Masmavi bir gökyüzü toprak su hava deniz,
Ortada bir soru var niye niçin neden biz
Yalınız kandan değil etten ve kemikteniz,
Öyleyse neydi bizim yaratılış gayemiz,

Düşündün mü ey insan güneş niye yanıyor,
O müthiş ateşinden, dünya faydalanıyor,

Topraktan yaratıldık kimse inkâr edemez,
Beden küçük kâinat izahı edilemez,
Bin yıl çalışsa ondan bir noktayı silemez,
İsterse tek hücrenin he sini değiş

İlk sindirim ağızda damak lezzet alıyor,
Ezip öğütmek için, dişler sıralanıyor,

Hikmeti ne baharın aslı ne yazın kışın,
Gelişte bir sebep var anlamı ne gidişin
Dönüşün sırrı ne ki yeniden dirilişin,
Yetmiş seksen doksan yıl nefes alıp verişin,

Tek bir acı söz söyle çehreler uyanıyor,
Beyin kalp algılıyor, gönül yaralanıyor

Sen Hiç boş yer gördün mü etrafına bak hele,
Hangi olay tesadüf hangi nesne rastgele,
Gör araştır izah et hafızanı tazele,
Çarp topla artı eksi nedir burda mesele,

Sorun şu deli rüzgâra kime öfkeleniyor,
Çarpıyor kayalara, dağlar ufalanıyor,

Dile gel yiğit Selvi sen söyle koca çınar,
Cevap ver gökkuşağı yedi renginde ne var,
Su nasıl çıkar göğe bulutlar niye damlar,
Sor biçare muhittin gördüğünden ne anlar,

Toprak ana insana bir ganimet sunuyor,
Sanki yeryüzü her gün, bize hazırlanıyor,

Muhittin laçin