Kâh zamanın içindeyim, kâh büsbütün dışında;
Örselendi umutlarım, hayâtın akışında.
Ben mi açtım, o mu cimri; baharında, kışında!
Yanıtlarsa saklı kaldı, ironik bakışında.

Yaşam durmaz, evhâmını düşünceye zerk eder?
Çözülmeyen bilmeceler, günlerimi gark eder.
Bir elimden tutar şansım sonra birden terk eder;
Oyuncağı oldum tümden, kaderin yakışında.

Ne cennettir ne cehennem, ikisinin ârâfı.
Vicdân aklın terâzisi, benlik seçer tarafı.
Yıkar ruhu, gün beş vakit, âlemlerin sarrafı;
Hissiyâtım şekillenir, ilâhî nakışında.

Anladık mı şu dünyayı, anlayanlar söylesin;
Benim gibi şaşkınların fikrini hür eylesin.
Ağlatırken en başında, sonunu kim neylesin
El üstünde tutulursun, kapıdan çıkışında.

Ererken âlem-i sırra, sırrında ömrün erir
Sûreti, ebede seyyâh; çulsuz bir abdal verir.
Elverir ki ışık tutsun, Kâdir Mevla’m elverir
Kaç eşikte soluklanır derûnî çekişinde.

02-04-2010 17.00
27-05-2010 12.45

Salih ERDEM / AYDIN

* Ahmet Hamdi TANPINAR’IN Aziz hatırasına.