OYSA...

yol ile yolcu arasında duraksayan,
bir korkulu uçurumdur ki umut
çığlık çığlığa dağılır vadilerin en kuytusuna
bütün bütün çarpar onu kayalara deli rüzgar
bir gölgeye varıncaya dek bin parça olur
sonra apansız geçip gider
tenimin denizlerinden hayal yüklü gemiler
gökyüzü düşlerimde parçalanır
parmak uçlarımda dolanır çıplak bir korku
bir put gibi sadık kalır yalnızlığa ellerim
yersiz gülüşlerin saltanat artığı kibirlerine inat
öyle anlar olur ki varlığın yokluk saatlerinde
çiğdemlerle papatyalar oynaşır içimde
içi dışı kış tutmuş yalancı baharlar ötesinde
ufku mecaz renkli günler gezinir dilimde
korkunun kılıcı sallanır içinde, ömrünün hiçliğİnde kaybolanların
aşkı kendi gibi bilmeyenin gözlerinde
sıradandır elbet her bakış
bütün mevsimler avuçlarının soğukluğunda olurken kış

ALİ RIFAT ARKU
18/01/2014


Gzel anlatımı severek okudum yüreğine kalemine sağlık
Yüreğin susmasın üstad
________________________________________Selamlar

Şiir tamamında güzel,final harika dostum,tebrikler.
Saygılarımla.........

oysa avuçlarımda kış yaşarken yüreğim
kanatlanırdı binlerce kelebekler hülyalı düşlere
binlerce destan yazan gülüşüne
teslim ederdim
oysa
tek bir kelimeni...

kalemine sağlık dost şairim özlemeşim seni okumayı...

güzeldi sendi saygılarımla kutluyorum