Sükutun nabzı vuruyor gene
Sessizlik ,koyuluğun gizinde
Gene gidip gelmeler eşiğinde dara düşen bir yürek
Şaşkın biçare gönüller mekanında
Avare dolaşan bir dervişin elinde
Dökülüyor lebinden hüzün kokan hüzzam besteler
Med-cezir sükutumu yarıp da aheste aheste
Yarım kalmış şiiri tamamlayıp olsan ,berceste

Kimsesizler kimsesizi virane gönüllerin
Her gece yudumladığı şerbetinden
Bir bade içimlik al gönlümden
Gel ,sükutu bitsin meftun olsun bu yürek
Visale ermek nasip olsun bu meczuba
Çıkmasın yalnızlar sokağında ayyuka
Gel, gönül evimi aşkla yıka

Deniz vuruyor kıyıya bütün hışmıyla
Kulaklarım da dalgaların homur homur sesi
Bıraksam kendimi yüreğimden vuracak
Bıraksam kendimi tutup kıyıya atacak
Oysaki köpüklerin rengine tutunmuştum
Yaşama dair bütün heveslerimle
Sol yanımdan vuranı sunmuştum
Bütün ruhumla , ellerimle

Ufuk çizgisinde yavaştan gün batıyor
Kızıl gölgelerle oynaşan yakamozlar
Yükselen dalgalar vuruyor kıyıma
Gece gündüzle ,deniz sahille boğuşuyor
Yalnızlık aldı başını gidiyor
Bir deniz yükseliyor içimden
Bir deniz çekiyor içimden
Bu gidiş gelişler değil benimle
‘’Ben’’ aşk eşiğinde
‘’Ben ‘’ med-cezir içinde ...
Sündüs ARSLAN AKÇA