CEFAKÂR ANAM yazılış tarihi -1975
Bu şiiri kendi annem için yazdım

Cefakâr anama derdini sordum
Ah çekti yüzüme baktı ağladı
Sordum ama yüreğine dokundum
Boynunu bir yana büktü ağladı

Yaş doldu gözleri taştı yüreği
Yüzünden okudum acı gerçeği
Sanki avucuna yazmış her şeyi
Dertlerini bir bir açtı ağladı

Dedi dert mi sordun oğul aha yüreğim
Hele aç sende gör bende göreyim
Ağaran saçıma sor ki ben neyim
Gül yüzüne hüzün çöktü ağladı

Yoktu yoksulumduk çileydi hayat
Direndik acıya kedere inat
Yılmadım sizlere gerdim kol kanat
Kara talihine çattı ağladı

Yağmurdu tipiydi kardı demedim
Felek dallarımı kırdı demedim
Bazı dertler ardı sırdı demedim
Bütün tabuları yıktı ağladı

Acı başka idi açlık başkaydı
Gülmek benim için çok uzaktaydı
Kelimeler boğazına tıkandı
Duygulandı bir an sustu ağladı

Oğul hayat benim için bir gölgelikti
Azap sardı yumak yumak birikti
Hüzünlü yolculuk öç beş günlüktü
Yaşlar şakağından aktı ağladı

Kader böyle biçilmişti boyuma
İsyankâr olmadım aktım suyuna
Meşakkatle yattım koyun koyuna
Acı yüreğini yaktı ağladı

Analık etmişim on bir çocuğa
İkisini erken verdim toprağa
Dokuz kardeş bu gün kucak kucağa
Döndü ellerimi tuttu ağladı

Yokluk kır süvari açlık bin atlı
Çarpıyor yüzlere bin bir suratlı
Talih mi karalı kader mi haklı
Muhittin şiire döktü ağladı

Şair Muhittin laçin