Kendimden bilirim
Üşür ayaz gecede..
Ve acı eser poyraz
Hırçın ,deli..
Bir de sınık gönül
Kırgın, suskun..
Issız çöl
Amansız bencileyin

Yine de seslen
Gelince..
Belki sarılırım
Varsa derman..

Dert kambur hopumda
Bükülür bel kırar dizim
Attırmaz yarım adım..
Oysa attılar uçurumdan,
Küreledi zaman..
Savurdu devran kara yellerde

Açmadan soldu çiçek
Gül perişan hoyrat ellerde
Kar düşmez dağa
Yol çıkmaz..
Ve dal kuru bağ talan

Acı demlenedursun
Varsın çoğalsın sızı
Çağlasın hasret
Bir gülüş yeter, gamzeli,
Ve gölgesi suna boyun
Varsın onmasın yara
Umrum mu

Çile de güzeldir oysa
Gül yüzün mekrine
Siler sıyırır kaygıları
Duru, ala cennet gözlerin
Ve sen olurum iliklerime dek
Tüm zamanlarda
Gül dudağa
Yani gül nefesine
Sesine..

Ve bir çintiğimle tuz gibi dağılır dağlar
Nazlı başın için
Gülüşün uğruna
Gözlerinden ötürü..