Özlem libasını giymiş gözlerim
İşlemiş içine iflah olmazlar
Yürek sızısıyla akmış sözlerim
Bir çift siyah gözde durup dalmazlar

Ben ,uçsuz bucaksız yollar tükettim
Gönülden gönüle hal’ler tükettim
Gülzarın içinde güller tükettim
Derdimin dermanı , dili bilmezler

Belki bir haberi düşer bahtıma
Belki ümit kuşu konar tahtıma
Belki insaf eder gelir cehtime
Olur ya desen de canı bulmazlar

Karanlık çökünce sessiz çekilir
Dağların ardına gözüm dikilir
Gözlersin yolları belin bükülür
Gidenler gitmiştir bil ki gelmezler

Uykumun içinde gözden süzülür
Düşün sıcaklığı nasıl sezilir
Yeniden kaderin sanki yazılır
Şafak söktüğünde artık kalmazlar

Dağların ardında görünür zakir
Tutar yüreğimden derim ,çok şükür
Benliğim ruhumla olur tam takır
Beni ben de bulur daha salmazlar

Fırat’ın kızının yolu uzadı
Süsledi bahtını umut bezedi
Bütün gönüllere ‘’vuslat ‘’kazıdı
Diktiği gülleri artık solmazlar...
Sündüs ARSLAN AKÇA