sağır olmak için henüz erken
biraz daha duymalıyım kendimi
ölmeden önce ney taksim çınlatmalı hücrelerimi
gülmeliyim herşeyden önce
biraz kitap sattım bugün sahaf’ta
cehenneme girmeden önce bir takım elbise daha satın almalıyım
etkilenmeli dişi şeytan beni gördüğünde
kendimi "utanacak" kadar az anlatmalıyım
kör olmak için daha erken
kendime biraz daha çok bakmalıyım
göz bebeklerimdeki "endişe" sarmalı tabiatımı
kendime herkesten yakın durmalıyım
aradaki boşluğa sızmamalı bir Kadın
ben hep "bende" kalmalıyım
jülide diye başlamalı her roman
aklımdaki hezeyandan "çocukları" kurtarmalıyım
dilsiz kalmak için henüz erken
biraz daha toprak tatmalıyım
tenimde dokuzuncu senfoniden izler
ancak atom bombasıyla döner benim çarkım
ben "hayallerimin" çokluğunda "az" kaldım
selamını alırken antikacıda değerini arayan bir ihtiyarın
yürüyebilmeli sakallarıma asılan umudu bir Halkın
yaşamak için daha erken
önce uyanmalıyım

Gökhan Gök