Melodisi senli olan türkülerle gidiyorum bütün yolculuklarımda
Es’leri hep sen olanları dudaklarıma yerleştiriyor
Hangi makam seni hatırlatıyorsa bana
Onu okuyor ,onu dinliyorum
Lakin her sona geldiğimde
Enstrümanlar susuyor,sözler anlamsızlığa bürünüyor
Dudaklarımsa bütün mısralara küsüyor
Ve sonra
Gözlerim ağlamaya başlıyor

Oysa ne hasret olmalıydı bu sevdanın içinde
Ne yangın
Nede gözyaşı

Neresinden bakarsan bak
Aşka boyanmalıydı her şey

Kimi zaman türkü olup dudaklara yapışmalı
Kimi zaman şiir olup yüreğe dokunmalıydı
Bu aşkı gören kıskanmalıydı
Ve imrenmekle yetinmeyip
Bunun gibisini aramalıydı
Bulamadığında olduğu şehri bırakmalı
Uzak diyarlara yelken açmalıydı

İşte benim hayalini kurduğum böyle bir masaldı
Yaşamak istediğim ise böyle bir aşk
Her şeyiyle bizi temsil etmeli
Ve anı anına şiirin gülleri gibi kokmalıydı
Dillerimiz susmalı
Sustuğu yerde
Türküler eşliğinde büyümeliydi bakışlarımızda

İşte benim sevdam böyle olmalıydı
Dur durak bilmeyen
Sürekli büyüyen bu dünya gibi
Oda Bizimle beraber büyümeliydi
Ve herkesin olduğu kalabalık dünyada değil
Sadece bize ait olan dünyamızda
Kalbimizde yani

Mehmet Aküzüm