Çıkış yok galiba
Tıkandım
Ne geriye bakabiliyorum
Nede önümü görebiliyorum
Nefesim bile soğuk
Bir duman kütlesi sanki
Geceleri ağırlaşan
Ve aklına her geldiğinde esmer, bir anda yağmura dönüşen
Nefesim …
Çıkış yok galiba
Galiba sı fazla
Gerçekten çıkış yok
Tabelaları saklamışlar herhalde
Hiçbir yerde işaret yok
Tırmanışım çabalamam
Hep boşuna
Nefesim artık yağmur olmakta
Ağlamak yetersiz
Kütlem derinlerde
Batık bir gemi yığını gibiyim aslında
Ama ne bulan var hazinelerimi (sen)
Ne de demirden yığını
Artık pas tutuyorum
O kadar yani
Su demirlerimin ta içinde onu hissediyorum bütün hücrelerimde
Ama ne bulan var hazinemi
Nede demirden yığını
Çakıldım kaldım enderine
Vantuz balıklarlının evi oldum
Sağa baksam onlar sola baksam
Burada her şey seni hatırlatıyor
Ama çıkış yok
Onu öğrendim
Özlemeyi de öğretin
Aşkın bilinmeyen yüzünü de
Şimdi
Bütün rüyalarım sen
Biraz sakin biraz yorucu bütün günüm sen
Biraz telaşlı biraz serüven dolu…..
Unutmayı da öğret bana o zaman yaşarım belki
Hayatının başıboş ayrıntıların da

ONUR DÜZGÜN 07,01,2008 21,46