Çok seviyorum dedin, eyledin hep mübeyyen,
Geldin gittin teşneyle, ettin işmar, müzeyyen,
Olmadın hiçbir zaman, beni şevkle dinleyen,
Gönlüm yasa büründü, gülüşün neye yarar?

Aklım karma karışık, hiç halden anlamazsın,
Yanan gönüller yanar, sen ise sızlamazsın,
El arı olmuş uçar, sen var ya vızlamazsın,
Harda yanar şu kalbim, öpüşün neye yarar?

Hep dalganı geçersin, gönlün kedersiz pek hoş,
Şu sol tarafım var ya, mütemadiyen bomboş,
Maşukun dursun burda, sen durma ellere koş,
Şu ümitsiz kalbimi sevişin neye yarar?

KÜÇÜK, küçük damlalar, göl umman oldu gitti,
Umarsız sevdan var ya, sis duman oldu gitti,
Yandım durdum sevdana, em aman oldu gitti,
İş işten çoktan geçti, gelişin neye yarar?

OZAN haber sal yâre, gönlünü şad eylesin,
Yanan yandı narında, kıvılcımı neylesin,
Bu gün bendeniz ile, yarın özge beylesin,
Gönlüm pejmürde oldu, sevişin neye yarar?

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)

HER DAİMDEN
LÜGATÇE:
MÜBEYYEN: Açıkça söylenip açıklanan.
TEŞNE: Pek hevesli ve arzulu!
İŞMAR: Göz kırpma. Hareketle anlatma.
MÜZEYYEN: Süslenmiş. Bezenmiş.