Çok geçmiş değil daha dün akşam,
Yine kapıyı çarpıp çıktım
Sen deli, ben senden deli
Kudurdu telefonum cebimde,
Ellerim cebimde, aklım hep sende
Küfürlerin biri bin para dilimde
Ne şerefsizliğin kaldı, ne hepsi işte....
Ben sahilde martılara dert anlatırken
Ne bileyim sokak sokak aradığını
Hoş ben deli
Bilsemde ne yazar
İçtim...İçtim ve yine içtim
Çay bile içilmiyor ki sensiz
Yahu ne zor şeymiş İtanbulu sensiz yaşamak
Bin pişmanlık çöktü öfkesi dağılan yüreğime
Odanda çarpıp çıktığım kapı olaydım dedim
Yaktığın sigaranın son dumanı
Yok...İki dünya bir araya gelsede yok
Bu sefer sebebim çok
Çoku ve yoku düşünürken
İnatçılığın doruğunda ben
Kediler bile yaklaşamadı yanıma
Bir şey oldu bir an..
Yahu o gülüşünü gördüm kapıda
Öfkem duman oldu uçtu,
Deliliğim kendini pembeye bıraktı
Ne mırmır kaldı dilimde, ne isyan
Beni kendime getirdi o sıcacık sarılman.....

Saadet bu alem/ 3 ocak 2014 cuma
Şiirin hikayesine gerek kalmadı bence. Her şiir bir hikayeyi anlatmaz mı?