Yâ leyl ! fecre kan düşüren bu figan nedir?
Nedir asumanı arza indiren, göğsümü yaran mâtem ?
Kan kızılına boyanmış,
Rayihası hüzünlü goncalar
Yanar mı bi vefâ olduklarına ?
Ve bu yanık sedâsıyla maşuklar
Kanarmı kevser-i aşkın serinliğinden?
Yâ leyl! fecre kan düşüren bu sitem nedir?

Sahrada yanan müstağni gönüller,
İçmeseydi istiğfar çeşmesinden,sabredebilir miydi?
Kan kokusuyla tutuşan pervâneler,
Böyle pervasızca düşebilir miydi ateşe ?
Ve ben bu muhannet zulmetlerin içinden
Nasıl sürüklerim incinen yüregimi ?
Yakub’un göz yaşları mıdır ,çiğ olup goncalara düşen ?
Ve hangi diyarda bühtana uğrar sevgili?
Yad eder mi , bilir mi bekleyenleri ?

Yâ leyl ! fecre kan düşüren bu figan nedir?
Kan damlar mürekkebi kalemin,
Âlemler devinir içimde.
Ya aşılmaz belâyı nasıl anlatır âmâlar ?
Nasıl kalbiyle görür âtiyi sevgililer ?
Yâ leyl ! nasıl yanar kırmızı güller ?
Ey İbrahim senin Rabb’in âteşin de Rabb’idir
Benim de Rabb’im
Hangi mübârek kelimeyle yalvarayım ?
Nasıl akıtayım göz yaşlarımı ?
Ki arşa ulaşsın sedâm ?

Yâ leyl ! maksuduma doğmaz bu sabahlar
Bir kalbi mecruh divâneyim.....
Hicran zindanın da bir esir,
Zulmetlerde kalmış bir pervâneyim.
Yanarım âteşim yok , küllenemem , hep yanarım
Kanayan asârıma bir merhem bilmem.
Ya leyl! hasretin esiriyim
Ne sen duydun anladın beni, ne merhametsiz kalbiyle sevgili
Yâ leyl ! fecre kan düşüren bu fiğan nedir ?
Nedir kalbimi böyle sıkan,
Ve nedir beni ağlatan ?