Ben yazıyorum,silen sen
Ben siliyorum,karalayan sen
Neden bu işkenceyi yapıyorsun?
Gözlerin bile bana yalan der

Bir kuş olup uçmak isterdim
Ağaçların dallarına dahi takılmadan
Bir yağmur olupta yağmak isterdim
Gözlerine ,onbinlerce mısradan .

Kırılıyorum,vücudum dirençsiz
Kurumuyor astığın çamaşırlarım
Nedensiz,ellerin çamura bulanmışcasına
Yıkanmıyor geçmiş olan zamanlarım

Fosforunu kaybetmiş bir kalem gibi
Satırların senfonisi bozuk çalıyor
Koskoca hayat, kulak küpesi gibi
Ufacık dokunmayla sızısı kalıyor

Ben dolunay gibi olmak istiyorum
Tam halimle eksiksiz ve yalın
Boşuna hayal kurmak istemiyorum
Çünkü insanlar dünlerden kalın .

Rüyadayım biliyorum birgün uyanacağım
Uyandığımda gözlerimi hafif aralayacağım
Kısık gözlerle bakacağım gerçeğe
İnanıyorum o gerçekte kendimi bulacağım .