5
Yorum
2
Beğeni
4,8
Puan
848
Okunma
Bir pencere misali süzüldüm sinene,
Düşlerimi sakladım kirpiklerine.
Bakışlarının kenarına iliştim usulca, heybem elimde,
Emanetini sakladım gönlümce.
Yüreğine emekledim sevginin her belirtisinde,
Harmanladım simanı kendimce;
Sürgündü tavrın, sükûttu zamanın, pamuktu açılmamış zarfın,
Yumaklara dolanmıştı anlamın.
Yavaş yavaş sarıldım canımın acısına,
Seni işledim düşüncelerimin nakışına,
Seni yaşadım lezzetine varamadığım sancımda,
Sana ne kadar kızsam da masumluğun ipeklerle donanmış oturuyordu karşımda.
Hecelerimi toparlayamadım bir anda,
Sığındım şeffaflığının diyarına.
Serpiştirdim kurduklarımı her bir parçana,
Bu yüzden adını hüzün koydum satırlarda...
5.0
80% (4)
4.0
20% (1)
Cevap Yaz