8
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
2415
Okunma

Görsel hakkında açıklayıcı bilgi:Deniz Toraman’ın yeni seramik sergisi “Deniz + Kuşlar” 24 Nisan – 8 Mayıs 2008 tarihleri arasında Milli Reasürans Sanat Galerisi’nde gezilebilir.
Deniz Toraman, Milli Reasürans Sanat Galerisi’nde, 24 Nisan – 8 Mayıs 2008 tarihleri arasında “Deniz + Kuşlar” temalı seramik sergisinde bu kez ikibinin üzerinde kuşun yer aldığı bir duvar enstalasyonu ile sanatseverlerle buluşuyor.
Sanatçının son derece yalın, soyut bir anlayışla hazırladığı kompozisyonlar, figüre dayalı nesnel gerçeklikten çok, plastik arayışların özüne yönelik. Ama tek anlamlı bir gösterge de değil onun kuşları. Düş gücünü özgürleştirerek sınırsız fantezilerle, çağrışımlarla dolu bir örgünün en devinimli boyutunu oluşturuyor. Deniz Toraman, izleyiciye kuşlarla dinamik biçim ilişkilerine dayanan coşku dolu bir gerilim yaşatıyor.
Soyut bir bakış açısı ile lirik anlatım tarzını benimsediği “Deniz + Kuşlar” sergisinde her şey hareket olgusuna dayanıyor. İlk bakışta durağan gibi görünen sonrasında ise öne doğru fırlayan kuş figürleri, izleyicisini görüntünün, imgenin ötesinde kendi duygularıyla bir başka boyutta etkileşim içine sokuyor ve dolaylı bir düşsellik yaratıyor.
Sanat izleyicisini görsel yanılsamalara iten, ritim ve sonsuzluk duygusu yaratan bu kuşların titizlikle tasarlanıp, başarıyla uygulandığını görüyoruz.
Kaynak: v3.arkitera.com/sa27432-sonsuzluga-kanat-acmak.html
bir can taşıyordum, bir de beden
başımı yasTığa koysam,
taşıyordum;
kaoslar kopuyordu içimde
aşkın gül halinden
öl, göl, çöl hali ne,
kül haline geçiyordum,
kusuyordum düş/sel biçimde
tayfun, tsunami, deprem
intifasıydı yüreğimin...
olduğum yerde savruluşlar,
aşkı özgür bırakın
ister cehennem, ister cennet
isterse cinnete uçup gitsin
düş kanatlı kuşlar...
teklik, heplik, hiçlik;
mutlak evrenin tüm hücrelerinden
tek tek
foton foton geçtik...
sana sığındım ey sevgili!
sendin beni var eden
sendin beni yâr eden
gülden kül, külden güle
sini sinem dar eden...
camın bir içi, bir dışı var
canın bir içi, binbir türlü düşü var...
duydun mu ey sevgili
aşığın nelerden sözetti
a’dan z’ye bir aşk
alfa, beta,
o/mega ruhu insanın
kaotik evrenden özetti;
sen ve ben; den den
yan yana iki virgül
belki de iki kişi
biri ben, biri gül!
işte gülün marifeti
aşk, en büyük kaostur;
dünyanın en büyük doğal afeti...
aşk,
yeniden âşık olmak sana,
gün gibi
güneş gibi
her günü bir ayrı güzel
yeniden doğmak dünyana...
Şaban AKTAŞ
01.01.2014
Resim: Deniz Toraman’ın seramik sergisinden.