9
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
1659
Okunma

Kendisine değer verdiğim bir arkadaşın, evinin içinde yeni çekilen bir aile fotoğrafının yanı sıra, aynı karede yer alan duvardaki asılı çerçevedeki çocukluk fotoğrafına bakınca bir anda duygulandım .
Hayâl meyâl gelir aklıma
O çocuk günlerim,
Neler düşündürmez ki şimdi
Duvardaki o resim;
İki gözlü o toprak damı,
Kardeşlerimi, anamı babamı
Göresim geldi göresim,
Kütü kütü yandıkça
Nar gibi kızaran ördek sobamı
Sımsıcak yuvamı özledim...
Dışarısı kar bembeyaz
Hava soğuk; buz gibi ayaz
Buz tutan gölde
Topaç çevirirdik hani
Haydi yürüyün çocuklar
Yine göle gidelim
Gözlerimizde aynı sevinç
Yine topaç çevirelim...
Buzlar mı, yoksa tuzlar mı eridi
Gözlerim tuz gölü;
Hani eski arkadaşlar şimdi
Kimler sağdır, kimler ölü,
Çocukluğum; bir kaşık çorba
Ağız tadı, sıcak bir yudum,
Dışarısı bembeyaz kar idi
Ne çok şen şakrak
Sevinçli günlerim var idi...
Şaban AKTAŞ
01.01.2014 - 14.08