5
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
2619
Okunma

hiç bir yol tabelası tarif etmiyor şimdi
yanan şehirlerin başkentini
ölü toprağı dökülmüş
bir avuç bahar sallanıyor kirpiklerinde ay’ın
bu sokakta ölenlerin
üzerine bulutlar örtülüyor artık
ve selası
Tanrı’nın çığlığından çalıyor sedasını
güz bozması ayrılıkları kundaklıyor
yeni yetme bir Mecnun’un annesi
kaldır gözündeki perdeleri
bir dön de bak arkandaki cehenneme
ecelin yanıyor
ne giyse üzerine
çıplak kalıyor beddualar
şeytan ısırıyor yine
sol tarafı yaralı kadınların dillerini
tahrip gücü yüksek
bir yıldırım düşüyor gözlerine göğün
ölen melekleri gömüyor önce
yüreğine yağmur yağan çocuklar
sonra
kendilerini
bilmem kaç bin gün önce döşenmiş mayınlar patlıyor bir bir
aklımın uçurumlarında
toprak rengi bir yas tutuyor kırlangıçlar
pusu kuruyor akrep yelkovana
önce kendini öldürüyor zaman
sonra beni
5.0
100% (21)