Ben olsam Dünyanın en zengini
Kokunu Satın almak için feda ederim Servetimi
Sen olsaydın bir yağmur damlası
Sahrada bile yağdırırdım sırılsıklam aşığım
Ne vakit bir gök gürlese
Oturur ağlarım yağmurdan önce
Belki sen topraktasındır diye
Güneş doğarsa imsak vakti
GElir beklerim Yanına ısıtmasın tenini
Çığlık olsan enginlerde
Tutar yüceltirim Gökyüzüne
Yada bir zifiri karanlığım dersen
Ay olur güzelliğini gösteririm Yıldızımsın diye
Olmadı ben hiçim dersen gözlerime
Yok olurum sevgili Sadece gözlerinde
Ama bir yerlerde saklı kalırım
Birgün muhtaç olursa hemen yetişeyim diye
Bazen fırtına bazen, bazen dalga
ne vakit ruhum sensizliğe aç olsa
Ben hazırım hep seni Her yerde aramaya
Lügatım ellere emretmiyor o sadece vesile
Kalbimdir asıl suçlu, Faili meçhul gözlere
Nasıl kıyar bilemem ki Gündüz gece
Demeden Vakitte Saniye görmeden
heran Seni düşlemeye
Bİr an bırakmadan Kalbimden Seni çok özlemeye
Seni çok özlemeye.


Ya böyle olsaydı.

Bazen belli belirsiz duygulara kapılıyorum sen gittiğinden beri sebepsiz yere gülüyorum sonra ağlamak geliyor içimde.sen gittiğinden beri bir eksiklik oluştu kelimelerde bile.Ellerim bile değişti küskün alıyor kalemi eline.artık aşkın güzelliğinide yazamıyor hem.yazdıkları ise sadece hayal ürünü birkaç kelime.Yazamaya hep ya böyle olsaydı demekle başlıyorum.sıkıldım artık ya böylelerden sıkıldım ardık empatiden.gel artık yaşayarak yazdır bana aşkın güzelliğini dön artık kurtar beni ya böylelerden.





-Sözün özü, İntiba’nın sözü-
bir candır canı hayallere koşturan
bir hayaldir canı candan soğutan
bir soğuk aşktır canı aşktan usandıran
bir usanma değimlidir hayata aşk kusturan