Mavi gözlüklü bir çocuk,
gözleri ışık kümesi,aklı uçuk
Ah seni serencam düşlü kelebek !
Biliyor musun en sevdiğim şey köpüklerle gelen deniz kızlarını
su dudaklarından öpe öpe öldürmek
Hadi bana koşa koşa gel
Koşa koşa



Ara sıra muziplik gelir aklıma,
Az biraz çocukça ve masumca
Örneğin Cleopetra’ın gözlerinin kırmızı olduğuna seninle bahse girebilirim
Ya da Venüs’ün pembe renkli fistanına oyuncak bir fare koyabilirim
Ayy seni manyak ! deyişine kah kahalarla gülebilirim belki
ben gülerken daha çok severim Süreyya
gülerken daha çok



Paran var mı, cebimde beş kuruşum bile kalmadı
Son mangırı köprü altında ki simitçi çocuğa emanet bıraktım
Kesik umutları toplayıp papelli düşler kuracakmış
Takdiri şayan bir düşünce..Vay anasına be !
Olur ya yarından önce dalıp gidersem uykuya
mavi yüreğime dokunma
Beni sırtımdan vur



Bizim buralar şimdi yağmur ormanları
Nisan’ı dört gözle bekler kumrular
Tufan olur, gök yere kapanır, üşür Süreyyalar
Tüm çiçekler toprağı yatak yorgan bilir
Göz gözü, kalp kalbi görmez
Ah, bir yanım da yeşil orman yangını
şuram da alamet-i Süreyya
Göğsümden çek şu kahrolası aşkını !
Şimdi Akdeniz de tüm filikalar alesta !

Ben de fırtına zamanı....