Yarım yamalak hayatımın
Yarım kalan aşkı
Hadi kalk gidelim yine o ıssız tepeye
Kır direksiyonu yine karanlık bu gecede
Ani olsun
Fark ettirme
İçimde bir korku biriksin
Nereye gittiğimi bilmeden
Sür arabayı gene
Yine gidelim o ıssız tepeye

O meçhul şehrin
Meçhul manzarasını
Yine armağan et bana.
Tekrar şaşırt beni
Mest olayım bir daha.

Bir tek biz olalım
Bir de yine birkaç meçhul araba.
Işıkları yakmayalım.
Önümüzde uçurum
Arkamız karanlık
Ötelerde birkaç soluk ışık
Ve vursun dalgalar o devasa kayalara…

Koparken dışarıda fırtına
Nefesini gezdir tenimde
Ellerin ellerime kenetlensin
Yaslanayım göğsüne
Gene ben susayım
Bir tek rüzgarın uğultusu…
Ve sen dök içindekileri.
Sor ne varsa aklında
Ben yine susayım.
Sorularımız cevapsız kalsın…

Anlamsız bir korku benimki
İnsan sevmekten neden korkar
İnsan sevmekten alıkoyabilir mi kendini
Ya da sevdiğinden vazgeçebilir mi yürek.

Korktu yürek…
Alıkoyamadı sevmekten kendini…
Vazgeçemedi senden…
Ama kaçtı yürek…