Öksüz bir çocuğun babasına hasreti gibi
Susadım sana.
Ve ben kızıl güneşin altında,
Gözlerine bırakıyorum kendini.
Canımı çok yakacağını bile bile,
Ölüme yürüyorum.
Canlı bir kalkan yaptım kendimi.
Ve bu şehrin göbeğinde,
Patlatacağım hayalini.
Sen terkettin ya bu şehri,
Ne kadar çabalasamda.
Söndüremedim içimdeki yangını.
Üfledikçe tutuştu ciğerim.
Biliyormusun sen gittikten sonra
Ne zaman dalsam tatlı bir uykuya,
Soğuk bir ter,
Ve acı bir kabusla uyanıyorum.
Öylesine alışmışım ki sana,
Sanki hiç gitmemişsin gibi,
Kalkar kalkmaz yokluyorum yanımı.
ve her zamanki gibi,
Sen yoksun.
Ve ben sanki hiç gitmemişsin gibi,
Telaşla arıyorum seni.
Ölümüne alışamadı bedenim.
Saçlarıma aklar düşmeye başladı.
Ve morarmaya başladı gözlerim.
Sen gittin ya sevdiğim.
Ben kendimi kaybettim.
Sen hariç unuttum herşeyi.
Aslına bakarsan sen gitmedin.
Sen hep bendeydin.
Ama ben faili meçhuldeydim...