Bir eve gelin oldum ne cıncık diller gördüm
Her gün peşimde gezen sihirli eller gördüm

Kurban olup dururdu kaynana denen yılan
Oğluna yetiştirdi bir günden arta kalan

Çalışırdım Allahtan gelir gider işime
Akşam eve gelince neler gelir başıma

Kayın peder köşeye bir minder sermiş bekler
Kayın validem ise giyim kuşamım yoklar

Pantalon’umu alır hemen vurur sobaya
Onu giymek ayıpmış ! bak yorğanı kabaya

Hayat denen yokuşta ne hünere alıştım
Üç tane oğlum oldu onlar için çalıştım

Gün geldi zaman doldu kaynana kaldı ele
Hele bir sussa dili bakarım güle güle

Altına yapıp yatar gelin temizle hele
Biraz sesim yükselse beddua gelir dile

Son yolculuk durağım neresi bilmiyorum
Ya deveyi güdersin ya diyardan gidersin

Zamane gelinleri bu laflardan ne anlar
Altına kaka yapmış yıkanıyordu donlar

Deseki bir kez bana kızım eline sağlık
Eldivene gerek yok , elimde durur yağlık

Ama ne mümkün bunlar hem sçr.hem konuşur
Öf demeye sansım yok el ayağım tutuşur

Ne yapayım bu işi sonmu vereyim derken
Hem kel hemde hodullar infaz verildi erken

Diyeceğim şu dostlar kızı çekmedi bunu
Göremez oldum artık şaşırmıştım yolumu

Tatlı canımdan bıktım tatlı söz çıkmaz dilden
İstemeden oldu bu daha ne gelir elden

Bir sancılı rüyaydı çektiğim sıkıntılar
Ne yaşadımsa kaldı birer birer anılar

Hayallerim uçtu lar kaf dağının başına
Felekte acımadı bu gençecik yaşıma

Dalğa yedi düşlerim vurdukca yapıştırdı
Rüzgar dolu getirdi sel tufana karıştı

Gök kuşağı bekledim altından geçmek için
Dileklerim tutunca göklere uçmak için

Kırık ayna gibiydim göremiyordum yüzü
Ağrı dağı gibiydim getiremedim yazı

Her koyaktan ot yoldum bulmak için geçimi
Hiç kimse oynatmadı bir gün olsun kı....nı

Çocuklarım hatrına katlanmıştım hepsine
Çorba bile düşmedi o kalaysız tepsime

Beyaz tahta üstüne kara yazım yazıldı
Neyin var neyim yoksa bir bir hepsi bozuldu

Bir kuyunun içinden iki kova su çektim
Birin çiçeğe döküp birini içecektim

Nasıl bir işti Rabbim şanstı bu benmi seçtim
Kovadan yılan çıktı içmeden döküp kaçtım

Aklım beynim almıyor bağlanmışım bir mala
Zavallıya dönmüştüm nacar kaldım bir kula

Dokuz şiddetin deydi sallayınca anladım
Tedbir almak ne mümkün enkaz altında kaldım

Anlamadım bir türlü her gün bir yanı kokar
Ne kurtuldum bu dertten nede içimden çıkar

Kul hakkını bilmedim vebal geçmez başımdan
Kavğadan çok korkarım yara aldım kaşımdan

Çocuklarım perişan, bak Annesiz kaldılar
Beş görümcem var idi her gün biri geldıler

Huzur denen heceyi hayalde düşte gördüm
Bulurum belki diye, kerpiç duvarlar ördüm

Sütten dilim yanınca yoğurdu üfler oldum
Birde baktım kendimi baba evinde buldum.

Ne ettimse olmadı sonunda karar verdim
Vaz geçtim tatlı candan, kendimi yere serdim.

Leyla yıldırım (Leylican)