Senin tabiatında bir kıyamet gizlidir
Bir anda kopar yıkar bütün dünyayı
Yaşayan tüm sevgileri acımadan öldürür
Ölüm hayat bulur bu tende
Ölümü yaşarım bendeki sende.

Birde bir yanın var ki deniz gibi
Dalsada boğulmaz gönlümde hiçbir denizci
Öylesine durgun öylesine berrak
Ne mümkün dünyada cennet
Ne mümkün artık senle yaşamak

Bazen git diyorsun, kalmamı bekleyerek
Kovar gibi kapıdan hem de sürükleyerek
Ardımdan sanki ben çekip gitmişim gibi
Ağlıyorsun arkamdan göz yaşını silerek.

Sen iki kişisin biri bana düşman
Biri söylediği her söze pişman
Dostum saklıdır, düşmanım ayan
Bir savaş verir gibi sendeki sevdam

Acaba diyorum tüm bunlardan öte
Ölsem beni de zamanla unutur muydun?
Bende bir anı olarak mı kalırdım?
Her anın gibi...
Yoksa sende ölür müydün benimle
Benle yaratılmış gibi tek bir bedende.

Gözlerimi ardı ardına kırpıyorum
Kalbimdeki suretin gün yüzüne çıkıyor
Bana duaların kabul olduğu her an
Bilki sadece seni hatırlatıyor.

Beni bil, ben ki en ümitsiz anda
Ve dahi bil ki denizde boğulduğumda
Kurtulmanın ümidiyle dolup taşar ruhum
En karanlık zamanda aydınlanır umudum

Diyorsun ki beni unutmak için
Etseydin duanı daha huzurlu olurduk
Aradığım huzur sensizlikle olsaydı
Onu biz çoktan bulurduk.