Bu gün hazandan kalan soğuk bir güneş gördüm
Ve Düşlere sığdıramadılar sıcak yanını...
Sessizlik varken bilmezmiş insan...
Huzurun senden kaynaklandığını...

Sırra kadem basmışsa Aşk...
İlk durakta durmayarak,
Kaçırmışsındır çoktan: Aşktan kalanı…
Sen sırala dur... Yalından yalan kalanı...

Kılıç mı keskin... Beklentiden dönmek mi?
Yoksa yüreğine sığdırdığını, hayatına sığdıramamak mı?

Boş ver gönül. Boş...
Doldurmak sende kalsın.
Dolunca üstü; üzende kalsın.

Sığ sevgi...
Sağır dudaklar!
Ve soluk bir ferre âşıkmış zaman...
Hadi gitmek var o zaman...

Yol göründü...
Bırakmak gerek yalnızlığı kınında...

Sandım. Sandın... Sandı...
Bilmelisin bir soluktur yaşam...
İnsanoğlu var... Birlikte vardı.
Geriye hep var olan; yokluk kaldı...
Sana bana değil, herkese yokluk kaldı...


Ramazan GÜNEY