4
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1366
Okunma
Her soluksuz kalışım
İzdüşümüdür kırık dallarımın.
Bir çiçek, bir çiçek daha,
Bak, solup gitti avuçlarımda.
Nasıl mihenk taşı ise
Yeşil, tabiatın;
Mavi idi rengi
Görmeyi çoktan unuttuğum
Pırıltıların.
Küf kokuyor
Tüm kırılganlıklarım.
Ve mistik bir dünyanın
Saltanatını sürerken
İronik hayaller uçuşmakta
Adeta kapılmışçasına
İmkansızlığın kıskacına.
Yokluğunda mutluluğun,
Nazire etmekte hüzün
Belki de peri padişahının emrinde
Tüm ameller.
Sorular yersiz,
Ola ki cevaplar belirsiz.
Niyetler nöbette,
Çoktan hükme vardı gönül
Sevginin eşliğinde.
Küçük bir tebessüm yüzlerde,
Daha ne ister insan,
Var mı bundan büyük ihsan.
Zamanı geldi işte,
Pırıl pırıl gökyüzü,
Bir gün bir gün daha;
Miadı artık doldu
Kefaretini ödeyen hüznün.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz