Ömür boyu yalnız bir kez
Büyük yangın; aşk yaşanır
Yaşayamaz bunu herkes
Lâv akarken yaş boşanır.


Kâlp içinde bir yanardağ
Kükredikçe gül kanar dağ
Aşkı gül ile sınar dağ
Etekleri kül döşenir.


İnim inim inleyen dağ
Sen misin söz dinleyen dağ
Yağmur şimşek üstüme yağ
Gül aşkına kim üşenir?


Yağmur yağar aşınırsın
Rüzgâr eser deşinirsin
Sen de mi gül düşünürsün
Aşk ateşten gül dişenir.


Ateşini kimden aldın
Aşkın işte selden algın
Görmediysen böyle yangın
Gün batarken gül kuşanır.


Kirpiklerin kalem ucu
Nere baksam elem ucu
Gül ahenksin burcu burcu
Elâ gözün aşk boşanır.


Çınıl çınıl çınlar sesin
Mis kokulu gül nefesin
Geçti yıllar neredesin
Gönül bülbül gül düşünür.


Düşemedim ben dengime
Ya/narım kendi kendime
Kabrimde gül dik sengime
Gökler üstüme boşanır.


Şaban AKTAŞ
24.12.2013



Foto: Tuna ÖZDEMİR