BİÇİLMİŞ ÇİMEN KOKUSU

Yaylada Eylülde
Sabah serinliğinde
Biçilmiş çimen kokusu
Sen aklıma düştün
Yayılan yelde..

Hani o ayrılık günü
Göz yağmurları
Çiy düşen gül
Gel git, git gel, git
Başımın etini yiyen bit

Gözüme gelip hemen
O güneşli gözbebeği
Kanı iliği emilen
Deli divane pervane
Bir Apollon kelebeği

Renkten renge çimler
Sürekli değişen
Yeni sözcük, yeni kalıp
Eskiyen eskimeyen
Bambaşka biçimler

Ey güzeller güzeli
Ne yapar sensiz deli
Sütten ağzı yanmış
Yoğurdunu üfleyip
Üf deyip yer artık belli

*

AŞIK DEYİN BANA

Aşkım yolumu şaşırtma
Beni dağlardan aşırtma
İpi kopan bir uçurtma
İpsiz aşık deyin bana

Yazdan güze, yüzden kışa
Hep seninle girdim düşe
Sen b/ağrımı deşe deşe
Çeşm/e aşık deyin bana

Çimenlere karışırsın
Yüreğimle yarışırsın
Bir küser bir barışırsın
Kırgın aşık deyin bana

Yazdan güze güzden kışa
Yazayım mı seni taşa
Yazılan gelir mi başa
Bahtsız aşık deyin bana

Çayır çimen gül düşüne
Hayranım gül gülüşüne
Bir ömür düştüm peşine
Aşka aşık deyin bana

Şaban AKTAŞ
18 Eylül 2024 - 13.42

Görsel: Şaban AKTAŞ