Dudakları kurumuş iki deli kan
Ortadan sıkmış kurutmuşlardı hayatlarını
İvedilikle ateşe atlamaları gerekiyordu
Gelmiş geçiyordu vakitleri
Borçluydular gençliklerine
Kendi içindeki titreyen seslerine
Bir dünya borçluydular
Kederli dostlarına
Açlıktan nefesi kokan elleri yara içinde
Sokakta yaşayan çocuklara
Sayısı üçü beşi geçmeyen güzel mekanlara
Alın teriyle çalışanlara
Bir ıslığın hatırlattıklarına
Borçluydular

Avurtları çökmüş aşk dilencileri
Kavrulmuş soğan gibi büzüştüler
Deli söğüdün altında gölge olmaları yetmiyordu
İsyan ateşiyle yanıyordu kalpleri
Borçluydular geçmişlerine
Adresi olmayan nehirlerin sesine
Bir yatak borçluydular
Henüz ölmüş yoldaşlarına
İşsizlikten çökmüş aile babalarına
Okuyamayan kızlara
Ateş üzerinde yürüyen mavi yakalılara
Namusuyla para kazananlara
Bir türkünün çığlığına
Borçluydular


nadir