Buzul çağından gelmiş
Bin yıl geçmişi yaşamıştım
Bir gün geleceği gördüm
Yeşil elbiseler,giymiş
Adının bahar olduğunu söylemişlerdi
İçim yeşile boyanmıştı

Buzdan kalbim erimiş
Parmağımla ilk defa dokunuyordum
Ve ilk defa yağmur yağıyordu üstüme
Işığı görmüştüm senin gözlerinde
Uyandım
Baktım etrafıma sen yoksun ama
Hayalinle mutlu oluyorum

Binlerce yıl,daha karanlıklardayım şimdi
Üşüyorum
Kalan son takvim yaprağı
Mevsimsiz soğukları gösteriyor

Adının bahar olduğunu öğrenmiştim’de
Söylemediler ki soyadının,yalancı olduğunu
Hadi git,git şimdi
Gözyaşlarımla,dostluğumu bozmadan
Git ne olur kasvet ve hain eller
Geri verin bana gülüşlerimi hayatımı

Ben yeniden doğmak koşmak istiyorum
Bir uçurtmanın peşinden
Özüm çelikten ama yüreğim tarumar
Bir umut istediğim bana dokunacak
Bir dal üstüme yağacak yumuşacık kar tanesi
Böyle bir aşkı istemek hakkım değimli

Ne olur kırmayın beni yıllar
Takvim yaprakları aşkı yazsın bir daha ne olur