öpsene yüreğimden baba
dirilsin sesim son defa





yalnızlık
yükü ağır bir dünya
Senin için yürüdüm yarınlara
Altı katlı bir ölüm gömleği sırtımda
Yedi kat gök büyütüyor göğsüm bana
Ellerim ki beni çoktan oldu unuttu
ellerin avuçlarımda bir serin uyku oldu
böyle kal nolur baba
korkuyorum
sensizlik bir koca rüya



Şimdi o derin gözlerine b/akıyorum
Koca bir geçmişe
Kızdığım cigarana
Köşede b/üzülen kül tablana
Üşüyen kapılarına
Ve sabahı çıplak kalmış çocukluğuma
Kızıyorum tonlarca sana
her şeye
Pencere oluyor gözlerin bana
Şimdi günlerden hep gece bu gün
Günlerin hüznünde hep o eski dün
Bu gün diyorum tek yorulan ben değilim
penceresi kırılan eski bir mutluluğum
Yer gök ve solmuş için gibiyim
Tek ölen biz değilmiş
İnandım artık biliyorum



Şimdi soruyorum
hangi kadın doğurur ki sana benzeyecek olanı
omuzları bir dünya
göğsü koca cennet olanı
aşkıma bakıyorum
ne çok benziyor babama diyorum
aklımı yoru(umlu)yorum
bir kadın bir adamda yalnız bir baba arar
bunu en iyi ben biliyorum
yığılı yorum yorgun kafamın ayak ucuna
Bıraktığın bir avuç o hayal
İçimdeki son adam kadar
sığınıyorum ona bu aralar
yaşamak dediğin bundan sonra
yarım kalmış bir bahar bana



Anlasana baba
kızın her şeyi sen diye seviyor
toplam bir ölüm kadar


ses ver Rabbim
buluşmaya kaç şiir var







mhd