Öncelikle şunu belirtmek istiyorum ki edebiyat defterine pirim Hasan Fehmi Efendinin şiiriyle başlamak istedim. Bunu şiiri yazarken belirtmem gerekirdi. Hatırlattınız için teşekkür ederim.

http://www.salihlimelamilerdernegi.com/?pnum=336&pt=B%C3%96L%C3%9CM-1-
HASAN FEHMİ DİVANI NIN AÇIKLAMASIndan
3-
Yanıp yakıldım ateşe aşka
Kül olup savruldum harmanı aşka
Aşıka cennet aşkıdır onun
Meftun olmuş yürür gülzarı aşka

Aşk yanıcı bir ateştir. İnsanın benliğini yakar. Ne idi insanın benliği;Hakkın varlığını kendi varlığı zan ediyordu.O zan ettiği hastalığı yakmak ile o zanları kül olacak ve aşk rüzgarı ilede savrulup götürülünce
aşkı onun cenneti olmuş olur. Çünkü aşık için aşktan daha zevkli bir cennet olamaz.

Zahidin zühtü cennettir ona
Onun için varamaz meydanı aşka
Hakka varılmaz ucup kibirle
Yandır onları suzanı aşkka

Zahidin zühtü ona cennet olduğu gece aşktan kaçar. Aşkı yaşamaz. Çünkü zahitte acayip kibir vardır. Acayip kibirle hakka varılmaz. Kibirleri ancaksın aşk ateşi yakar.Kibirliler aşktan korkup kaçtıkları

için hakka yakın olamazlar.

Mağrur olma sen arifim diye
Sohbetten kaçma gel irfanı aşka
Kır sen taptığın nefsin putların
Kalbi selim ol gel berdarı aşka