Otururum kendimle karşı karşıya, ben anlatır, ben dinlerim,
İçime bir sevdâ anısı gibi dolar sigaramın dumanı,
Bazen bir kaç dize, bazen eski şarkılardan mırıldanırım biraz
Ve hiç şaşmaz,
Her hüzünlü şarkıyla aklıma düşer de o yaz;
İsyan eder ellerinin özleminde mahzun ellerim.
...............
Güneşi hiç görmeden akşam olan günlerim...

Sonra, akşamın kasveti katılır sohbete
Büsbütün artar içimde sensizliğin sızısı
Sensizlik... Alnımın yazısı...
Geçmiş yıllar, üçer beşer dökülüverir sigaramın küllerine,
Üşür, ağlar öksüz çocuklar gibi ellerim, hep hasrettir ellerine.
Sıkılırım bu gam dolu sohbetten,yorulurum.
Akşama git diyemem, desem de gitmez, bilirsin,
Kapatırım göz kapaklarımı, öylece dururum.
Hayâl midir bilmem,, belki de sen gelirsin;
Bir el hafifçe okşar gibi olur başımı, ya da bana öyle gelir,
Bunca sevdâ savaşından geri kalan saçlarıma elinin sıcaklığı siner,
Dalar, giderim, sigaram parmaklarımı yakana kadar.
...............
Sanırım, akşam da bu sohbette hüznü tadar.

Sonra gece gelir.
Gecem! En vefalı dostum; sigaramdan şikayet etmeyen tek arkadaş
Geceyle zaten çok eskiden ahbaptım.
-Sonunda onu da hem sigaraya hem sana tiryaki yaptım-
Ben, sigaralarda seni içerim, sevdanı içerim, anılarını içerim teker teker,
Sonra duman duman hüzün üflerim, gece içine çeker,
Karanlığa ayışığı gibi sen çökersin, gözlerin çöker;
O simsiyah zeminde duman duman hayalin tüter...
...................................
Böylece geçer de zaman, akrep bir yerde yakalayıp sokuverir yelkovanı;
Gün biter, gece biter, takvimimde yaprak biter...

Bilmem, bir gece
Karanlığın içinden ayışığı gibi süzülüp karşıma gelir misin?
Seni sensizlikte sevmek...
Sensizliğinle sevişmek ne demek, bilir misin? ..

Ünal Beşkese