3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1441
Okunma
Son seferin kalkma vakti, kampanalar vururken
Nerden çıktı şimdi sevda, böyle durup dururken?
Gel de anlat deli gönle, çiçek açmaz sevdalar,
Ömrün kışı, zemheride tüm çiçekler kururken...
Biliyorum, sevdaların mevsimi hep ilkbahar,
Oysa benim takvimimde, artık yalnız bir kış var.
Görmüş bir kez, bu divâne bekleyemez, vakit dar,
Koklamaz mı güz gülünü böyle açmış görürken...
Bir ağaç var, gelin gibi, çiçekleri ay yüzlü,
Dallarını meyva basmış, hepsi tatlı, bal özlü.
Can çekince durulmaz ki, zaten nefis açgözlü,
Yazık olur tadılmazsa, dallarında çürürken...
Hesap günü yaklaşmakta, şimdi ömrün son demi...
Havva bile, bir elmayla kandırmışsa Âdem’i
Gönül çelen meyvaların da günahı bende mi,
Kim donattı bu ağacı, düz yolumda yürürken? ..
Ünal Beşkese
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz