Neden inkar ediyorum
Hastasın sen
Bir kodeste yalnız
Yastasın sen!

Kabrimin cemali
Kötülüklerle dolmuş,
Düşünmekten berduş
Arastasın sen!

Ve hep mağlup olmuş
Şerdesin sen
Doğarken toprağın kudurmuş
Kordasın sen...

Saçı sakalı ağarmış
Yozdasın sen
Yaraları çoğalmış
İzdesin sen...

Hasretle vuruyor yüreğime
Hançer yaraların hışım hışım
Ahhh nakkaşım!
Ne güzel desenler çiziyorsun
Haldaşım...

Bir dilim ekmek
Çağırdığın yere gitmek
Senden kader,yaka silkmek
Uğraşım...

Hasmı çerez,güslü teres
Kolum kanadım kırılmışım
Erken yaşta birçok beyaz
Ben nihanıma yaslanmışım

İzlesin şimdi beni cellatlar
Boynuma söz,uslanmışım
Şimdi kesse gıkım çıkmaz
Çünkü fena darlanmışım

Ellerime üzülüyorum
Bu eller güzel eller
Hakediyorlar
Çiçeği,böceği,denizi
Şarkı söylerken eşlik ediyorlar
Ağlarken
Bir avuç kuruyan toprak misali
Şimdi ölümü hakediyorlar.
Ağzımdan baklayı çıkardım
Ya bugün ya yarın
Zerkediyorlar
Necm ediyorlar
Pek amansız
Ölüm ne tatsız
Zakirsiz,zanaatsız
Kovsuz kıybetsiz
Yakasız gömleksiz
Ütüsüz,ceketsiz
Tepkisiz,taklitsiz
Tereddütsüz,tesadüfsüz
Tasasız,tarafsız
Ölüm,saygısız...

Sakın beni yanına alma
Acıdım diye
Sana kızgınım sanma
Acırım diye
Bana sokulma
Yorgunum diye
Benden ayrılma,
Hepten bitti sayma...

Yorganlarım üşüyor geceleri,
Ben ne yapayım
Sana en yakın
Söyle kime tapayım...

Mevlanın aşığı değilim
Şiirini hiç yazamam
Parmaklarım uçlarından kırık
Kadeh ve kalem tutamam...

Taşeronsuz işçiyim
Güreşsiz savaşçıyım
Ben kabahatli aşçıyım
Aşa lezzet katamam...

Hiç birşeyin hiç birşeyiyim
Hiç birşeye bakamam
Hiç bir aşığın gönlünde
Hiç bir mekan tutamam...

Anam avradım olsun
Kinim bileli kılıcımda
Bin bir suratlı cinim gelse
Unutmam,avucumda...

Değişik olacak
Aklarım çoğaldıkça
Her karanlığa ışık tutmak gibi
Yürüyorum dertli başımla...