UNUTMA YOLCU
Ya Bismillah deyip başlattı cihan harbi
Yardımına geliyor peygamberle sahabi
Kan akar oldu dağlarda ırmak ırmak
Küffarın amacıydı Müslümanlığı kırmak
Kimse tanımaz oldu düşman ile dostunu
Anadolu’nun derdi alemlere dert oldu
Gözlerde kanlı yaşlar,sinede derin yara
Uhud erleri gibi kılıç çalar küffara
Ana sırtında çocuk, elinde kuru ekmek
Yorgun argın şekilde yürüyor emek emek
Varıp baktığında da evladı şehid olmuş
Şehidlik makamında ona selamı kılmış
Elinde olsa idi gökler inerdi yere
Rabbim izin verseydi kuşlar olurdu çare
Ebrehe ordusunu andıran o düşmanlar
Onları öldürmeye gelen ebabil kuşlar
Şaşılacak bir şeyler varmış gibi etrafta
Akıyor düşman kanı her yerde her tarafta
Olmadı makberleri aziz şehitlerimin
Öpülecek taşı yok şanlı yiğitlerimin
Öyle koşuşturuyordu cepheden cephelere
Aç susuz kalıyordu geceden gündüzlere
Kimi nişanlı idi kimisi evli idi
Hepsinin ortak derdi düşmanı atmak idi
Vatana kurban için saça sürmüş kınayı
Gerisinde bırakmış dostu,bacı,anayı
Mevsimleri geçirmiş mevsimlerin üstüne
Kara kışın altında karlar yağar üstüne
Beş bin on bin demeden gittiler şehadete
Kimileri erişti ebedi saadete
Öyle bir zamandı ki yer ve gökler inledi
Analar feryadını arz ve sema dinledi
Unutulur mu yolcu kim unutur onları
Daim üstlerindedir peygamber duaları.

FERHAT TALAY