pasif direnişler biriktiriyorum ceplerimde
müptelası olduğum şiirlerden içince
geçmemek için kendimden
biraz anadolu yollarında konaklıyorum
demli bir çay tadında yudumluyorum sözleri



zivanadan çıkınca kelimeler
az sosyete ayarı veriyorum ruhuma
yaşamak biraz da uçuk pembe olmalı



hiç var olmadığın bir hayatın içinden
kırmızı halılarda yürümek gibi
adımlıyorum yalınlığını yolların
yollar ki hep çetrefildir aslında
çok kez bilmezsin seni nereye çıkaracağını



köşede bir bakkal
dedemin devrinden kalma
sallanıyor ayakta, sahibiyle aynı yolda



az ilerde turşucu amca
turşu satıyor yüreği
yüzünden okuyorum hızlıca



köşeyi dönünce
çağın vebası koca bir avm
göz kamaştıran ışıltılı görsellerinin arasında
burnumun direğine çarpıyor çocuklar



ah çocuklar
sanal dünyanın gerçek kahramanları



aktif boykotlar saklıyorum ellerimde
ellerim ki geçmişimden geleceğime bir tarihçe
ayaklarım şahittir buna
taşlı bayırlardan, arnavut kaldırımlarına
killi topraklardan , deniz kumlarına uzanan eller’im
şimdi bir tokat gibi vurun gerçeği suratıma



söz
nerede büyümeye başladıysanız
sizi oranın topraklarına gömeceğim
çocukluğuma...











...