Aklımdasın sen her zaman, her zaman ki gibi.
Küçük kuşları toplamak için yuvamda,
Kocaman ağaçlar yaptım,
Sen koksun diye güllere,
En çok sevdiğin kokuları alıp güllere sıktım.
Aklımdasın her zaman, en uçsuz bucaksız köşelerde.

Ölümle yaşam arasında ince bir çizgi çizdim,
Gözlerim’in her zaman seni aradığı yerlere.
Bilemeyeceksin sen bunları,
Yoksun sen yanımda..
Yoksulluk hep sol yanımda..
Yok oldun, seni ilk gördüğüm durakta.
Aklımdasın her zaman, yokluğuna alışamasamda.

Nerem acıyor Annem ? Bilmiyorum..
Güzel bir gelin’in olacaktı,
Olmadı işte ama hâlâ seviyorum.
Bırak gitsin demek ne kadar kolay değil mi ?
Ben hiç bırakmadım ama gitti, ben neden burdayım ? Bilmiyorum
Aklımdasın işte her zaman, gitmeye gücüm yok, bekliyorum.

Ne vardı eski zamanlar da aşklar öyle yüce kaldı ?
Eskileri de denedim çürüyüp üzerimde sarardı.
Koşup gelsen ne olur sanki, ben geldim desen.
Olmayacak biliyorum ama hala geleceğine inanıyorum.
Aklımdasın işte kahrolası aklımdasın sen her zaman.