1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
878
Okunma
Ipıssız bozkırın ortasında,
Bir ırmak kenarıydı yurdum.
Nerede duracağını bilmeyen,
Bir erkek çocuğuydum...
Çatlamıştı dudaklarım,
Takatsizdim,
Uykusuz.
Ayaz vurgunu
Mor ellerimle
Son tepenin ardındaki umudu arıyordum.
Küçücüktüm,
Son başaklara uydum,
Düşerken doldum.
El verdi sonra dağlar,
Ağaç ağaç, patika patika,
Teslim olduk.
Sular yürüdü dallara
Sümbüller,
Başka bir bahardan laleler,
Mor menekşeler açtı,
Yanıbaşımda.
Turnalar göçmeye utanır,
bir başka sevda türküsü...
Bense,
Hala o küçük erkek çocuğuyum,
Sanki barışmış,
Silahlar susmuş,
Öylesine durulmuş,
Adam gibi olmuş,
Minik mezarımda.
Cevap Yaz